หน้าหนังสือทั้งหมด

การบอกกล่าวด้วยคำไหวพจน์ในอารามิกะ
127
การบอกกล่าวด้วยคำไหวพจน์ในอารามิกะ
ประโยค : ปฐมสมันตาปาสาทกานแปล ภาค ๒ - หน้า ที่ 127 การบอกกล่าวด้วยคำว่า “อารามิโกติ มึ ธาริฐ” ไม่ใช่เป็น การบอกกล่าวด้วยไหวพจน์ การบอกลากิลา ย่อมมีได้ด้วยคำไหวพจน์แห่ง อารามิกะ (ผู้มานวัดหรือผู้รักษา
เนื้อหานี้อธิบายการใช้คำว่า “อารามิโกติ มึ ธาริฐ” เพื่อการบอกกล่าวในลักษณะต่างๆ ตั้งแต่การแสดงสถานะของผู้มานวัดหรือผู้รักษาสวน ไปจนถึงการเรียกชื่อสามเณรที่แสดงถึงบทบาทของตน โดยใช้คำไหวพจน์ที่เหมาะสมเพ
บทที่ 3 ปฐมสมันดปลาสากแปล ภาค 2
128
บทที่ 3 ปฐมสมันดปลาสากแปล ภาค 2
ประโยค ๓- ปฐมสมันดปลาสากแปล ภาค ๒- หน้าที่ 128 สามเณรเล็ก,' เปฏกฏิ ม ธาริฺ ท่านจงทรงจำข้าแจ้งว่า 'เป็น สามเณรปานกลาง,' โมณคลูโลติ "" ท่านจงทรงจำข้าแจ้งว่า 'เป็น สามเณรโค้ง, สมฺภูทุเทโสติ "" ท่านจง
บทนี้ให้ความรู้เกี่ยวกับการบอกกล่าวของสามเณรในพระพุทธศาสนา โดยมีการกำหนดความแตกต่างของตำแหน่งและสถานะของสามเณรที่ไม่เหมือนกัน เช่น สามเณรปานกลาง สามเณรโค้ง และสมฺภูทุเทส นอกจากนี้ยังมีการอธิบายถึงการใ
ปฐมสมันตปาสาทกแปล ภาค ๒ - หน้า ที่ 129
129
ปฐมสมันตปาสาทกแปล ภาค ๒ - หน้า ที่ 129
ประโยค - ปฐมสมันตปาสาทกแปล ภาค ๒ - หน้า ที่ 129 เป็นการบอกกล่าวด้วยคำไหวพจน์ การบอกกล่าวสักกา ยอมมีได้ด้วยคำไหวพจน์แห่งสาวเดียวอย่างนี้ คือ :- นิคคุณะสาธารโภ ม ธารทิ ท่านจงทราบจำพาข้าไว้ว่า 'เป็นสาว
บทความนี้กล่าวถึงการบอกกล่าวในพระพุทธศาสนาที่ใช้คำไหวพจน์ซึ่งจำเป็นในการแสดงตัวตนของสมณะ โดยมีการอธิบายลักษณะและความสำคัญของการใช้คำดังกล่าวเพื่อให้ผู้อ่านเข้าใจดีขึ้นว่าคำแสดงความมีตัวตนเป็นอย่างไร แ
ความหมายของการบอกลาในสิกขา
133
ความหมายของการบอกลาในสิกขา
ประโยค - ปฐมสมันตาปะทาแปล ภาค 2 - หน้าที่ 133 เมียดยื่นนับเพื่ออุทิศ แม้บอกลาแล้ว ก็ย่อมไม่เป็นอันบอกลา. สิกขาแม้บอกลาแล้วในสำนักของภิกษุผู้งชานครงั้นนั้น เมื่อภิกษุผูกวาณจะแน่น นั่นเข้า ก็ไม่มีอันบอ
เนื้อหาเกี่ยวกับการบอกลาในสิกขาที่ไม่ถือว่าเป็นการบอกลาสำหรับภิกษุในสำนักของเทวดาและมนุษย์ รวมถึงการเข้าใจในการบอกลาที่ไม่เหมือนกันในแต่ละกลุ่ม โดยเฉพาะอย่างยิ่งการบอกลาที่เกิดขึ้นในสำนักของคนที่มีปัญ
ปฐมสมันตาปาสกาแปล ภาค ๒
134
ปฐมสมันตาปาสกาแปล ภาค ๒
ประโยค - ปฐมสมันตาปาสกาแปล ภาค ๒ - หน้าที่ 134 ไม่เข้าในไซร้ สังขา กิ๋งมไม่เป็นอันอลาเลย. พระผู้มีพระภาคเจ้า จะแทรงแสดงใจความนี้ จึงตรัสถามว่า "อริยบุคคล" เป็นคำما ในคำว่า "อริยบุคคล" เป็นคำณนั้น มีว
เนื้อหาในบทนี้เกี่ยวกับการอธิบายความหมายของ 'อริยบุคคล' ในพุทธศาสนา โดยมีการอธิบายภาษาและการสื่อสารของพระภิกษุที่ไม่สามารถเข้าใจภาษาอื่นหรือไม่รู้ในพุทธสมุยสิกขา บทความยังพูดถึงการอภิปรายเกี่ยวกับการใ
การศึกษาและการประกาศในศาสนา
135
การศึกษาและการประกาศในศาสนา
ประโยค - ปฐมสนับปลาสำคัญแปลภาค ๒ - หน้า 135 แก้วว่า "แม้ฉลาดพูดคำก่อนพลายเป็นคำอื่น ก็คิดอำนาจ ความเร็ว." แต่บุคคลผู้พลั้งพลาดังว่า "เราจำพูดอย่างหนึ่ง" พลาดไปพูดอย่างนี้ ถึงเพราะความที่ตนเป็นกัน เป็
บทนี้พูดถึงการพูดและการประกาศของภิกษุในศาสนาพุทธ โดยอธิบายถึงลักษณะของผู้ที่พูดไม่ชัดเจนและการมีอยู่ของผู้ที่มีความประสงค์ในการกล่าว แต่ก็ไม่สามารถทำให้ผู้ฟังเข้าใจได้ นอกจากนี้ยังเปรียบเทียบกับกลุ่มค
ปฐมบทแห่งเมนูธรรม
136
ปฐมบทแห่งเมนูธรรม
ประโยค - ปฐมบทแห่งเมนูธรรม [อรรถาธิบายความหมายแห่งเมนูธรรม] บัดนี้ เพื่อแสดงความใจความว่า "เมตตา ธ มู ปฏิวัตย" เป็นดัง พระผู้มีพระภาคองค์ จึงตรัสว่า "เมตตาธ มู นาม" เป็นดังนั้น มีวินิจฉัยดังนี้:- คำว
เนื้อหาเกี่ยวกับเมนูธรรมและการอธิบายความหมายของเมตตาธรรม โดยใช้คำว่า 'เมตตาธ มู นาม' เป็นตัวอย่าง ซึ่งแสดงให้เห็นถึงความสำคัญของสัตยธรรมและเจตนาในการปฏิบัติธรรม. การพูดถึงธรรมชั่วและกรรมชั่วหยาบยังนำเ
ปฐมสมเด็จพระสาตกษาแปล ภาค ๒
137
ปฐมสมเด็จพระสาตกษาแปล ภาค ๒
ประโยค(๓) - ปฐมสมเด็จพระสาตกษาแปล ภาค ๒ - หน้าที่ 137 นั่นแล ชื่อวา โอภากัณต์ กรรมมียังเป็นที่สุดนั่น ชื่อวาอูนธรรม กรรมมันชื่อว่าเป็นกรรม เพราะความเป็นกรรมที่ต้องทำในที่สุด คือในโอภากัณต์ปิดนั่น กรรม
เนื้อหาในบทนี้กล่าวถึงการนิยามกรรมและธรรมในแง่ของความเป็นคู่ และการมีส่วนร่วมของบุคคลในกรรมต่าง ๆ โดยให้ความสำคัญกับการทำความเข้าใจในการทำกรรมร่วมกัน ซึ่งเป็นส่วนหนึ่งในการพัฒนาความสัมพันธ์ของคน คู่บุ
ปฐมสัมปทาในสติภาค ๒
138
ปฐมสัมปทาในสติภาค ๒
ประโยค ๓- ปฐมสัมปทาในสติภาค ๒ - หน้า ที่ 138 เฉพาะ ด้วยอาการเพียงเท่านี้ เธอยอมถึงความทำลายแห่งศิล คือเป็นปราชญ์ [สติธมิมิไดฺฐาน ๕ บุญนิมิไดฺฐาน ๖] ก็บริจามิดของสติและบุญนี้ ในมิดาของสติ ได้ฐาน ๕ ค
เนื้อหาเกี่ยวกับปฐมสัมปทาในสติภาคที่ ๒ โดยมุ่งเน้นการวิเคราะห์การดำเนินการและการบรรลุผลภายในบริบทของสติและบุญ การเข้าสู่เส้นทางของการเป็นปราชญ์นั้นขึ้นอยู่กับการเชื่อมต่อของสติและกุศลภายใน ซึ่งรวมถึงก
ปฐมสัมผัสจากกาม: ภาค ๒ - หน้าที่ 139
139
ปฐมสัมผัสจากกาม: ภาค ๒ - หน้าที่ 139
ประโยค - ปฐมสัมผัสจากกาม: ภาค ๒ - หน้าที่ 139 (ในนิมิตของสตรี) เป็นอาบัติทุกฌา. แม้เมื่อสอดจน หรือปลายนี้มือและนิ้วหัวแม่มือเข้าไป (ในนิมิตของสตรี) ด้วยความยินดีในเมนู เป็นทุกฌาเช่นกัน. [ภิกษุเมื่อจะ
เนื้อหาบทนี้กล่าวถึงการอธิบายแนวทางของพระวินัยเกี่ยวกับการเคารพพระสัมมาสัมพุทธเจ้า การพิจารณาที่ดีในเหล่าศิษย์หลักจนถึงการทำความเข้าใจเกี่ยวกับกามและการปฏิบัติในทางที่ถูกต้อง นอกจากนี้ยังมีการเน้นถึงพ
หน้า11
140
ประโยค(3) - ปฐมสัมผัสวาสกาลที่แปล ภาค 2 - หน้าйн้ำ 140 "แล้ว" ดังนี้ เป็นผู้ไม่อธ่อเหตุเช่นนั้น ถึงพร้อมด้วยธีและโอฑัปปะ มีส่วนเปรียบดังพระศาสดา แล้วกล่าวเถิดขอแสดงนี้แหละ. จบบัญญัติฤทธิ์ฉลากบาท.
อนุปฏิญญาวิชาการ
141
อนุปฏิญญาวิชาการ
ประโยค - ปฐมสมันตาปลาแปลภาค 2 - หน้าที่ 141 อนุปฏิญญาวิชาการ [กำหนดสัตว์ที่เป็นวัตถุแห่งปราชญ์เป็นต้น] ในรวะแห่งอนุญญติ มิวินิจฉาดังนี้ :- บทว่ อนุครโม แปลว่า โดยกำหนดอย่างที่สุดทั้งหมด บทว่ ติรัจฉาน
บทความนี้กล่าวถึงการกำหนดประเภ TIFF ของสัตว์ที่เป็นวัตถุแห่งปราชญ์ในบริบทของวิชาการ โดยเฉพาะประเภทของสัตว์ที่ใช้ในการศึกษาและอธิบาย เช่น สัตว์มีสองเท้า และสัตว์วิจฉาณตัวเมียที่มีความสำคัญในด้านการศึกษ
การวิเคราะห์และความหมายของคำว่า ปราชญ์
143
การวิเคราะห์และความหมายของคำว่า ปราชญ์
ประโยค ๓ - ปฐมสนิทปลาสิกามาแปล ภาค ๒ - หน้าที่ ๑๔๓ [ปราชญ์ศัพท์เป็นไปในศิลนากับเป็นต้น] บทว่า ปราชญ์ ก็แปลว่า พ่ายแพ้แล้ว คือถึงแล้ว ซึ่งความ พ่ายแพ้ จริงอยู่ ปราชญ์ ศัพท์นี้ ย่อมเป็นไปในศิลนากบ อนิ
บทความนี้สำรวจความหมายและการตีความคำว่า 'ปราชญ์' ในบริบทของศิลนากบและการใช้งานในทางธรรม โดยเน้นถึงความหลากหลายในการอธิบายและสถานะของปราชญ์ในสังคมที่เกี่ยวข้องกับความพ่ายแพ้และความเข้าใจในธรรมธรรมชาติ
ปราชญ์ และความแพ้ในธรรม
144
ปราชญ์ และความแพ้ในธรรม
ประโยค(๓) - ปฐมฌานดปลาสักกะนแปล ภาค ๒ - หน้าที่ 144 "เป็นปราชญ์" เพราะเหตุนี้เป็นผู้แพ้ คือถึงความแพ้. จริงอยู่ แม้ใน คัมภีร์รับวิราว พระผู้มีพระภาค ทรงหมายเนื้อความนี้: ตรรกว่า "อนาถติ" เราเรียกว่านั
บทความนี้พูดถึงความหมายของคำว่า 'ปราชญ์' ในบริบทของการแพ้และการถูกต้องสภาพธรรม โดยยกตัวอย่างจากพระคัมภีร์และวิเคราะห์ความสำคัญของการรักษาสิกขาขณะในสงวนศาสนา อธิบายความสำคัญของการเรียนรู้และความเข้าใจใ
ปฐมสัมมาปะกาศภาค ๒ - หน้า 145
145
ปฐมสัมมาปะกาศภาค ๒ - หน้า 145
ประโยค) ปฐมสัมมาปะกาศภาค ๒ - หน้า 145 ความเป็นธรรมที่กุ้งทั้งหลายผู้ได้รับตะ กำหนดด้วยสัมมา จะพึงทำร่วมกัน อันนี้ ปฐมโมกขทัส ทั้ง ๕ อย่าง ชื่อว่าอุเทสเดียวกัน เพราะความเป็นอุเทสที้จะพึงสนใจกับกัน ส่วน
บทนี้สื่อถึงการรวมกันของบุคคลภายใต้ความเป็นธรรม โดยการนำเสนออนุวัตคือทรรศนะที่เกี่ยวข้องกับสักขาบและการจัดแบ่งผู้หญิงตามลักษณะทางธรรม พระผู้มีพระภาคจึงได้แสดงให้เห็นว่าสิ่งเหล่านี้มีความสำคัญต่อการศึก
ปฐมสมันปลาสำคัญแปล ภาค ๒
146
ปฐมสมันปลาสำคัญแปล ภาค ๒
ประโยค - ปฐมสมันปลาสำคัญแปล ภาค ๒ - หน้าที่ 146 ในคำว่า "หญิง ๑ จำพวก" เป็นคำนี้มีสัตว์ ๑๒ จำพวก ซึ่งเป็นทั้งดินสมุด อันเป็นวัดดูแห่งปราชญ์ คือ สตรี ๓ จำพวก อุดโภชญาณ ๓ จำพวก มันทะรา ๓ จำพวก นุบัง ๓ จ
ในเนื้อหานี้พูดถึงการจำแนกสัตว์และหญิงตามประเภทต่างๆ รวมถึงความสำคัญของมรรครที่เกี่ยวข้องกับมนุษย์ โดยแบ่งแยกออกเป็น ๓๑ มรรคร และการกล่าวถึงภิกษุที่เสพเมถุนโดยมีการปฏิบัติตามคำสอนของพระผู้พระภาค. เนื้
ปฐมสมณปสาทิภาพ แปล ภาค ๒ - หน้าที่ 147
147
ปฐมสมณปสาทิภาพ แปล ภาค ๒ - หน้าที่ 147
ประโยค-ปฐมสมณปสาทิภาพแปล ภาค ๒ - หน้าที่ 147 หลายกล่าวว่าวจุมภคี องค์ชาติ ปฐมสมณปสาทิภาพ กล่าวว่า เมื่อ ภิญญูชอดองค์ชาติ คือปฐมสมณิของตนเข้าไปทรงธรรมที่จะแจออกไป นั้น แม่เพียงเมื่อลงเดียว สองบทว่า อ
ในการแปลความหมายของภาค ๒ บทที่ 147 ของปฐมสมณปสาทิภาพ กล่าวถึงคำว่า 'อาบุตติ ปาริชิตสุทธิ' ที่สื่อถึงการมีความรู้ ขึ้นอยู่กับความพยายามในการปฏิบัติตน และการเข้าใจธรรมที่มีส่วนช่วยให้เกิดความรู้ ทำให้เห
การยืนดีในพระธรรม
149
การยืนดีในพระธรรม
ประโยค (3) - ปฐมมนต์ปลาสิกาแปล ภาค 2 - หน้าที่ 149 2 ฐานะแต่ยืนดี 2 ฐานะอยู่ดีดี ไม่ยืนดี 3 ฐานะแต่ยืนดีนะ เควอยู่ดีดี ย่อมต้องอาบตำเหมือนกันฉนั้น. ส่วนภิญ เมื่อไม่ยืนดีโดยประการทั้งปวง สำคัญของชาติเห
บทนี้กล่าวถึงแนวคิดที่สำคัญเกี่ยวกับการที่ภิกษุไม่ควรยืนดีเมื่อเข้าสู่สถานที่ต่างๆ รวมถึงการหยุดและถอนตัว ซึ่งมีความสัมพันธ์กับการรักษาบุคคลที่เจริญวิปัสสนา ให้มีความเกษมสุขในชีวิต โดยพระผู้มีภาคเจ้าจ
ปฐมมัณฑปาสภาคแปล ภาค ๒ หน้า 150
150
ปฐมมัณฑปาสภาคแปล ภาค ๒ หน้า 150
ประโยค _ ปฐมมัณฑปาสภาคแปล ภาค ๒ หน้า 150 กattว่า ด้วยฤๅดูคะ ๒๑๖ ที่เหลือ พระผู้พระภาคเจ้า ครั้งทรงแสดงปฐมฤกษ์อย่างนั้นแล้ว บัดนี้ เมื่อจงะแสดงฤกษ์แม้อย่างอื่น ด้วยอำนาจบรรทัด ๓เหล่านั้น เพราะเหตุที่ก
ในหน้าที่ 150 ของปฐมมัณฑปาสภาคแปล ภาค ๒ มีการอธิบายถึงการแสดงฤกษ์โดยพระผู้พระภาคเจ้า และการเข้าร่วมของภิกษาผู้เป็นข้าสีกานหญิงในพระธรรมเทศนา การวิเคราะห์ถึงบทบาทของสตรีในการเข้าร่วมอย่างถูกต้องในสภาศา
การวิเคราะห์จุดกะของมนุษย์หญิงในสถาปัตยกรรม
151
การวิเคราะห์จุดกะของมนุษย์หญิงในสถาปัตยกรรม
ประโยค - ปฐมสัมผัสถาปัตยกรรม ภาค ๒ - หน้าที่ 151 [มรรลของมนุษย์ผู้หญิงมี ๒๒ จุดกะ] ในคำว่า "ชากรณ์ดี" เป็นต้นนั้น เพื่อความไม่งงในพระ นาม บันทึกพิมพ์งารบนอุตกะดังที่กล่าวแล้ว โดยการคำนวณ ดังที่จ ่กล
บทความนี้กล่าวถึงการวิเคราะห์จุดกะจำนวน ๒๒ จุดของมนุษย์ผู้หญิง ที่มีความสำคัญในด้านสถาปัตยกรรมและการออกแบบทางศิลป์ ซึ่งประกอบด้วยสุทธิจตุภาค, ชาครณิตจตุภาค, และอีกหลายประเภทในมิติที่แตกต่าง การศึกษาจุ